Co oznacza „złamanie nadgarstka”?
Nadgarstek składa się z ośmiu małych kości i dwóch kości przedramienia, promieniowej i łokciowej.
Złamania najczęściej dotyczą kości promieniowej, łokciowej i łódeczkowatej.
Skomplikowane złamania mogą być spowodowane urazami wysokoenergetycznymi takimi jak wypadki komunikacyjne czy upadki z wysokości.
Osteoporoza sprawia, że kości stają się cieńsze i bardziej kruche. W takich przypadkach zwykły upadek na rękę z własnej wysokości może doprowadzić do powstania złamania.
Przeważająca większość złamań nadgarstka dotyczy kości promieniowej.
W przypadku złamania występują takie objawy jak ból, obrzęk i upośledzenie czynności. Często nadgarstek wydaje się wykrzywiony i zdeformowany.
Złamania kości promieniowej mogą być proste i stabilne, składające się zazwyczaj z 1 lub dwóch odłamów kości. Inne są niestabilne składające się z wielu odłamów obejmujące powierzchnię stawową i mających tendencję do wtórnego przemieszczania się i zniekształcania obrysów nadgarstka.
Wynik leczenia w znacznej mierze zależy od ustawienia odłamów w jakim złamanie się wygoi. Jeżeli dojdzie do wadliwego zrostu kości promieniowej może to ograniczać zakres ruchu, zwiększać ryzyko zmian zwyrodnieniowych i ból.
Złamania małych kości np. łódeczkowatej nie powodują zniekształcenia obrysów stawu. Dolegliwości często są mniejsze niż w przypadku i często rozpoznawane są kilka tygodni lub miesięcy po urazie.
Nieleczone złamania kości łódeczkowatej mogą prowadzić do powstania stawu rzekomego kości łódeczkowatej.
W jaki sposób ocenia się typ złamania?
Badanie kliniczne chorego i zdjęcia rtg są konieczne w celu oceny rodzaju złamania i stopnia przemieszczenia odłamów.
Badanie tomografii komputerowej bywa pomocne w przypadkach bardziej skomplikowanych złamań. Złamaniom kości często towarzyszą uszkodzenia tkanek miękkich np. więzadeł, ścięgien czy nerwów, co może objawać się drętwieniem palców ręki.
Jak się leczy złamania nadgarstka?
Złamania proste, stabilne i bez przemieszczenia odłamów mogą być leczone zachowawczo unieruchomieniem przez kilka tygodni w opatrunku gipsowym.
Złamania niestabilne wymagają leczenia operacyjnego w celu właściwego nastawienia i stabilizacji odłamów. Złamania można ustabilizować przy pomocy drutów, śrub, płytek lub stabilizatorów zewnętrznych.
W trakcie leczenia złamania bardzo ważne jest utrzymanie pełnej ruchomości palców i barku.
Sposób leczenia złamań w obrębie nadgarstka zależy od wielu czynników takich jak wiek, aktywność chorego, rodzaj pracy zawodowej, jakość kości (obecność osteoporozy) uprzednie urazy czy zmiany zwyrodnieniowe w obrębie nadgarstka.
Jakiego wyniku leczenia możemy oczekiwać?
Czas rekonwalescencji zależy od czynników takich jak: rodzaj złamania, uszkodzeń towarzyszących, sposobu leczenia.
W przypadku wadliwego zrostu lub jego braku pozostają ograniczenia zakresu ruchu lub bolesność.
W przypadku poważnych uszkodzeń powierzchni stawowej może rozwinąć się choroba zwyrodnienowa.
Serdecznie zapraszam na konsultacje:
dr Maciej Klich – Chirurg Ręki
