Uszkodzenia kompleksu chrząstki trójkątnej (triangular fibrocartilage complex, TFCC)
Kompleksem chrząstki trójkątnej nazywamy zespół struktur chrzęstnych i więzadłowych znajdujących się pomiędzy łokciową częścią nadgarstka i dalszą częścią kości łokciowej. Kompleks ten jest głównym stabilizatorem dalszego stawu promieniowo-łokciowego (distal radioulnar joint, DRUJ) a także pełni rolę amortyzatora dla części łokciowej nadgarstka.
Struktura składa się z:
- chrząstki trójkątnej (articular disc);
- homologu łąkotki (meniscus homologue);
- więzadła pobocznego łokciowego (UCL);
- więzadeł promieniowo-łokciowych dłoniowych i grzbietowych( VRUL, DRUL);
- pochewki prostownika łokciowego nadgarstka;
Do uszkodzeń TFCC dochodzi najczęściej przy upadku na wyprostowaną i nawróconą rękę, przy urazie skrętnym nadgarstka lub urazie spowodowanym silnym pociągnięciem nadgarstka. Uszkodzenie to może również towarzyszyć złamaniom dalszego końca kości promieniowej. Cechuje się głównie bolesnością po stronie łokciowej często połączony z uczuciem przeskakiwania w stawie.
W przypadku osób z dodatnim indeksem promieniowo-łokciowym często dochodzi do wcześniejszych zmian zwyrodnieniowych. W tym przypadku chorzy nie podają urazu nadgarstka w wywiadzie.
W diagnostyce obrazowej stosuje się badanie rtg w celu określenia indeksu promieniowo-łokciowego, badanie rezonansem magnetycznym (MRI). Badanie usg jest przydatne tylko jeśli jest wykonywane przez osobę doświadczoną w badaniu nadgarstka.
W dalszym ciągu „złotym standardem” jest artroskopia nadgarstka. Pozwala ona na z niemal stuprocentową pewnością określić rodzaj uszkodzenia i zastosować właściwe leczenie.
W zależności od typu uszkodzenia można wykonać szycie uszkodzonej chrząstki trójkątnej, reinsercję do kości łokciowej lub usunąć jej uszkodzone fragmenty i zapalnie zmienioną błonę maziową
